Jest to jedna z najgroźniejszych chorób grzybowych maku. W latach wilgotnych i umiarkowanie ciepłych może wystąpić w postaci ostrej epidemii, obniżając plon o 50—100%. Siewki zakażone w fazie liścieni często giną. Siewki, które wyrosły z porażonych nasion, mają opanowany przez chorobę wierzchołek wzrostu, a wyrastające liście ulegają stopniowemu porażeniu, żółkną i obumierają. Niektóre siewki rozwijają się początkowo normalnie, później jednak rośliny są wypłonione, mają pędy zniekształcone i pokryte na całej długości szarym, wojłokowatym nalotem. Liście na tych pędach są zgrubiałe, jaśniejsze od normalnych, pokryte od dołu szarofioletowym nalotem. Porażone rośliny nie zawiązują kwiatów, a jeżeli kwitną, to dają makówki niedorozwinięte i zniekształcone, nasiona są zdrobniałe i niezdolne do kiełkowania. W przypadku zakażenia miejscowego w okresie wegetacji na liściach starszych roślin maku pojawiają się żółtawe, później brunatne plamy, ograniczone nerwami liścia. Na dolnej stronie liści występuje w miejscu plam szarofioletowy, dość obfity nalot. Porażone liście szybko zamierają i zasychają. Również makówki mogą być porażone w ten sposób, a grzybnia przerasta do komór nasiennych i nasion.
Najnowsze komentarze