Jest to mucha barwy popielatoczarnej, długości 5—8 mm, podobna do muchy domowej. Larwy, długości do 7,5 mm, są białe lub żółtawe, beznogie, z przednią częścią ciała nieco cieńszą. Zimują larwy w bobówkach w glebie na głębokości do 5 cm. Wiosną przepoczwarczają się, a w końcu maja lub w czerwcu wylatują muchy. Samice składają jaja na dolnej stronie liści buraków, szpinaku i komosy.
Jaja mają barwę białą i kształt maleńkich kreseczek, długości około 0,8 mm. Larwy zaraz po wylęgnięciu dostają się do wnętrza liścia, gdzie wygryzają miękisz tworząc korytarze zwane minami. Z czasem miejsca żerowania wyglądają jak brudnobiałe place, a liście brunatnieją i zasychają. W ciągu roku śmietka ćwiklanka daje 2, a nierzadko 3 pokolenia. Larwy drugiego pokolenia w sierpniu— wrześniu. Najgroźniejszy jest żer larw pierwszego pokolenia (maj, czerwiec) na młodych burakach. Szczególnie niebezpieczne jest dla nich masowe występowanie śmietki w okresie suszy. Uszkodzone rośliny szybko giną.
Zapobieganie i zwalczanie
Należy przede wszystkim stosować właściwą agrotechnikę. Dużą rolę odgrywa wczesny siew buraków. Dla wzmocnienia uszkodzonych roślin należy nawozić je saletrą. Głęboka orka jesienna po zbiorze buraków wyrzuca na powierzchnię bobówki, wskutek czego wiele z nich ginie. Należy niszczyć chwasty i usuwać z plantacji rośliny wyrwane podczas przerywki, zakopywać je lub palić.
Najnowsze komentarze