Jest to szkodnik wielożerny, atakujący wiele roślin uprawnych, jak lucerna, koniczyna, buraki, rośliny ozdobne i inne. Chrząszcz ma ciało owalne, półkuliste, długości 3—4 mm, pokrywy, czerwono- brunatne, czarno, kropkowane lub bez kropek. Larwa, długości 5—6 mm, jest szeroko owałna, płaska, białawo żółta z żółtą głową i z licznymi, rozgałęzionymi kolcami na całym grzbiecie. Larwy oraz chrząszcze żerują na liściach, zeskrobując tkankę miękiszową z górną skórką, wskutek czego tworzą się podłużne smużki. Zimują chrząszcze pod resztkami roślin, pod zeschłą trawą itp. Wiosną przenoszą się na rośliny uprawne. W maju—czerwcu samice składają jaja w złożach na górnej stronie liści i przylistków. Po okresie żerowania larwy przepoczwarczają się na roślinach. Przy końcu czerwca pojawiają się chrząszcze, które żerują przez całe lato, a w końcu sierpnia schodzą do kryjówek na zimowanie. Zapobieganie i zwalczanie. W razie liczniejszego wystąpienia szkodnika na plantacjach nasiennych lucerny należy przeprowadzić w okresie formowania się pąków opryskiwanie przy użyciu następujących preparatów owadobójczych: Nexionu EC 40 (0,6 l/ha) lub Owadofosu płynnego 50 (0,9 l/ha) albo Zolone 35 EC (2 l/ha), Zolone 30 WP (2 kg/ha). Na plantacjach lucerny przeznaczonej na paszę nie wolno stosować zabiegów chemicznych, trzeba natomiast możliwie wcześniej wykosić rośliny.
Najnowsze komentarze